Zwanger naar Thailand

Omdat we elke winter 3-4 weken in Azië doorbrengen, hebben we dit jaar weer 3 weken in Thailand geboekt. 4 maanden voor vertrek hoorden we over onze buikbewoner en moesten beslissen of we op reis wilden gaan. Natuurlijk hebben onze familie en vrienden ons dat meteen afgeraden en gezegd dat het onverantwoord zou zijn, maar onze gynaecoloog zei dat het geen probleem zou zijn. Dus deden we wat onderzoek en kwamen tot de beslissing om onze laatste vakantie samen in Thailand door te brengen. Achteraf waren we heel blij dat we niet naar onze familie en vrienden luisterden, maar echt naar ons onderbuikgevoel. In de volgende blog vertel ik je graag over de voorbereidingen en het traject met buikdwerg.

Zwanger en langeafstandsvlucht

Over de vlucht: We hadden een nachtvlucht rechtstreeks van Wenen naar Bangkok geboekt en de stoelen bij de nooduitgang met beenruimte. In ons geval was de meerprijs het echt waard, want daardoor kon ik me wat beter bewegen in het vliegtuig en kon ik ook af en toe mijn benen optillen.

Toen we vertrokken was ik in de 20e week van de zwangerschap, had alleen een klein buikje en voelde me eigenlijk overal heel fit. Niettemin adviseerde mijn gynaecoloog een trombose-injectie. Op de dag van vertrek heb ik vrij genomen, zodat ik op mijn gemak alles kon doornemen en controleren of ik alles had ingepakt. Rond 21.00 uur vertrokken we naar het vliegveld en Adam gaf mij thuis de voorgeschreven trombose-injectie.

Toen we rond deze tijd op het vliegveld aankwamen, was alles heel relaxed en hadden we genoeg tijd om bij de gate te komen. De luchtvaartmaatschappijen hebben nog geen doktersverklaring nodig waarin staat dat mijn zwangerschap ongecompliceerd is en dat ik geschikt ben om te vliegen. Maar wees voorzichtig, neem altijd rechtstreeks contact op met uw luchtvaartmaatschappij, dit varieert van luchtvaartmaatschappij tot luchtvaartmaatschappij.

De vlucht ging heel snel voorbij, ik heb veel geslapen en tussendoor heb ik een paar rondjes door het vliegtuig gelopen.

Toen we in Bangkok aankwamen, gingen we meteen door naar het volgende vliegtuig naar Koh Samui. Ook deze korte vlucht (ca. 1 uur) verliep geheel voorspoedig.

Een eiland of eilandhoppen ondanks zwangerschap?

In principe boekten we een hotel voor 3 weken op Koh Phangan, het zustereiland van Koh Samui. We zouden dus een vliegtuig moeten nemen van Wenen naar Bangkok, van Bangkok naar Koh Samui en met de veerboot naar Phangan. Omdat de laatste veerboot om 15.00 uur vertrekt, hadden we een hotel nodig gehad voor één nacht op Samui. In Thailand spelen het weer en de wind op zee een grote rol bij de overtocht. Ook kan het voorkomen dat de veerboten een dag worden geannuleerd of vertraagd. Omdat ik me de eerste 12 weken van de zwangerschap zo slecht voelde en we niet wisten of het beter zou zijn in de 20e week van de zwangerschap, besloten we de reis niet zoals gepland te beginnen, maar annuleerden we ons hotel op Phangan en kregen meteen een hotel weggebracht naar Samui voor 3 weken. Om eenvoudigweg elke extra stressfactor te vermijden. Maar het loopt altijd anders dan je denkt.

Na een paar dagen op Samui merkten we dat het eiland erg toeristisch is, de straten overvol zijn met auto's en brommers en de prijzen in de restaurants soms Europees zijn. Voor ons was het niet de Aziatische vakantie die we normaal gesproken kennen. 's Ochtends moesten we vechten voor ligstoelen in het hotel en om de dag hadden we er simpelweg geen. Omdat ik me lichamelijk heel goed voelde, besloten we naar het eiland Koh Phangan te gaan en daar een week te ontspannen. Ook hier waren er geen problemen met de overtochten. Het eiland is veel rustiger en de prijzen zijn nog steeds erg Thais. Wij hebben hier een week heerlijk kunnen ontspannen en het eiland tot in detail op de brommer kunnen verkennen, zonder verkeerschaos en zonder angst. Gedurende deze tijd liet onze buikbewoner voor het eerst echt haar aanwezigheid voelen met trappen. Terug op Samui had Adam een ​​verrassing voor mij en boekte een upgrade bij ons hotel naar een zwembadvilla aan het strand. Dus ons ligstoelprobleem was de afgelopen week opgelost.

Scooterrijden in Thailand ondanks zwangerschap?

Ja, wij zeiden in het begin ook: “Nee, zeker geen scooter, die is te gevaarlijk”. Behalve onze familie, die ons dat feitelijk verbood, twijfelden we ook heel erg of het wel een goed idee was. Het moet gezegd worden dat wij gepassioneerde scooterrijders zijn en dol zijn op deze vrijheid in Azië. Een vakantie zonder scooter was voor ons eigenlijk ondenkbaar. De eerste twee dagen op Samui probeerden we het zonder scooter te doen. Onze shuttle van het hotel bracht ons elke avond naar de volgende grotere stad voor maar liefst 5 euro per enkele reis (reistijd ongeveer 5 minuten). Dus na 2 dagen was het voor ons duidelijk dat we een scooter nodig hadden. Omdat Adam thuis ook motorrijdt en veel met een Vespa door de stad rijdt, wist ik dat ik niet bang hoefde te zijn en dat ik mij bij hem heel veilig voelde. Koh Samui is echter een zeer gevaarlijke plek voor scooterrijders, aangezien er veel auto's op de weg zijn en niemand enige aandacht besteedt aan “langzame chauffeurs”. Als je geen ervaring hebt, zou ik het afraden! Op Koh Phangan waren we meestal alleen op de weg landinwaarts, en hier hadden we geen zorgen. Veiligheid staat echter altijd voorop, we hadden allebei een helm op (rechtstreeks op Samui gekocht) en probeerden toch zo min mogelijk op de scooter te stappen op Samui. In onze laatste week stonden we eigenlijk alleen 's avonds op om te gaan eten. De rest van de dag brachten we door aan ons eigen zwembad of maakten lange wandelingen op het strand.

Aziatisch eten en avondmarkt?

Omdat ik in Azië over het algemeen niet veel vlees eet, had ik ook deze keer weinig problemen. Meestal waren mijn favorieten loempia's, curry met groenten, massaman met groenten of eierrijst met groenten of de bekende ananasrijst. Eerlijk gezegd aten we deze keer ook af en toe pizza en pasta. En ja, ik heb in Thailand ook eieren gegeten. Maar dat moet iedereen voor zichzelf beslissen. De curries waren soms wat pittig, maar noch ik, noch mijn buikgenootje hebben er ooit problemen mee gehad. Persoonlijk vonden wij de avondmarkt echt geweldig. Op Koh Samui is er elke dag wel eentje in een andere stad. Hij was ongeveer vier keer per week en we maakten elke keer misbruik van hem. Voor mij waren er vooral snoepjes zoals pannenkoeken, ijs en mango-kleefrijst, maar ik heb ook erg genoten van de watermeloenshakes. De warme, hartige gerechten waren altijd erg goed en we hadden geen problemen. Zelfs als u niet wilt eten, is een bezoek de moeite waard.

Wat heb ik gemist door de zwangerschap?

Eerlijk gezegd was het stoppen met alcohol het moeilijkste voor mij. Niet dat we elke dag alcohol nodig hebben, maar een of twee cocktails 's avonds ontbraken een beetje. Ook mijdde ik vlees en vis volledig. En wij waren natuurlijk iets minder actief op de scooter en niet zo avontuurlijk. Verder hoefde ik niet veel te missen.

Wat heb ik niet gemist?

Massages... je krijgt altijd te horen dat massages te gevaarlijk zijn tijdens de zwangerschap etc. maar de Thais weten precies wat ze doen. Ik ging zelfs meerdere keren masseren en vertelde altijd vooraf dat ik zwanger was. Dus lieten ze mijn onderrug, buik en voeten weg. Het was een beetje anders dan anders maar toch heel gezellig en mooi. Ook mijn dagelijkse spiegeleitje als ontbijt heb ik niet gemist. Zoals hierboven vermeld reden we ook mee op de scooter, at ik om de dag heerlijk eten op de avondmarkt, wilde ik curry niet missen en ging ik ook nog naar het zwembad. Maar iedereen zou deze dingen voor zichzelf moeten beslissen.

Naar de onlinewinkel